Pawilon Wyspiańskiego

Charakterystyczna, ceglano-wapienna elewacja, dyskretnie i w sposób nawiązujący do kontekstu miejsca wyeksponowane trzy witraże według oryginalnych projektów Stanisława Wyspiańskiego. Budzący w trakcie budowy żywe dyskusje pawilon wystawienniczy noszący imię wielkiego polskiego artysty młodopolskiego jest dziś prawdziwą ozdobą centrum Krakowa.

Pawilon Wyspiańskiego to realizacja pomysłu sprzed ponad 20 lat zrodzonego w Muzeum Narodowym na przetworzenie witraży Stanisława Wyspiańskiego z kartonu na szkło. Inicjatywę prof. Marka Rostworowskiego podjął w 1998 roku Andrzej Wajda, który wraz z Krzysztofem Ingardenem zgłosił budowę Pawilonu „Wyspiański 2000” Radzie Programowej Festiwalu Kraków 2000, jako konkursowy projekt festiwalowy. Władze Krakowa podjęły wówczas decyzję o powołaniu fundacji „Wyspiański 2000”, mającej na celu pozyskanie środków na budowę. Kierowana przez prezesa Krystiana Przewłockiego Fundacja zleciła i sfinansowała w latach 2004-2005 obowiązkowe w tym miejscu badania archeologiczne, które umożliwiły dalsze kroki do realizacji Pawilonu, podjęte przez obecnego Prezydenta Jacka Majchrowskiego. Ideę budowy Pawilonu wsparło Ministerstwo Kultury przeznaczając na ten cel sumę 3 mln złotych. Jesienią 2005 roku Rada Miasta Krakowa podjęła decyzję o przejęciu inwestycji od Fundacji i sfinansowaniu pozostałej części.

Z początkiem 2006 roku Wydział Inwestycji (poprzednik Zarządu Inwestycji Miejskich) ogłosił przetarg na budowę Pawilonu, który wygrała krakowska firma Budostal 2. Obiekt za kwotę prawie 10.7 mln zł zrealizowany został w nieco ponad 1 rok, według projektu pracowni „Ingarden & Ewy, Architekci”. Uroczyste oddanie Pawilonu do użytku – w czerwcu 2007 roku – zbiegło się z obchodami 750. rocznicy Wielkiej Lokacji Krakowa na prawie magdeburskim.

Atrakcją Pawilonu są witraże wg oryginalnych projektów Stanisława Wyspiańskiego, wykonane przez Zakład Witrażów S. G. Żeleński. To tam, jeszcze za życia, Stanisław Wyspiański tworzył witrażowe projekty. Kartony zostały przeniesione na szkło z maksymalną dokładnością co do rozmiaru, rodzaju materiału i techniki.

Fasada Pawilonu eksponuje od strony pl. Wszystkich Świętych witraże w wapiennych ramach, otoczonych układem specjalnie zaprojektowanych cegieł zawieszonych na stalowych cięgnach. Elewacja dopełnia kompozycję placu, gdzie zarówno pobliski kościół Franciszkanów – z najsławniejszymi witrażami Stanisława Wyspiańskiego – jak i znajdujący się nieco w głębi kościół Dominikanów, są budowlami ceglanymi. Właśnie charakterystyczna i niespotykana dotąd elewacja Pawilonu jest elementem przyciągającym uwagę. Między innymi dzięki niej obiekt został zauważony przez międzynarodowe gremia architektów.

Obecnie Pawilon Wyspiańskiego pełni funkcję wystawienniczo-konferencyjną. Obiekt jest zarządzany przez Krakowskie Biuro Festiwalowe.


| ZIM